Wyidealizowana, nieziemsko piękna kobieta siedzi wśród gałęzi drzewa – oto portret żony artysty, prerafaelity. Wzrok kobiety zawieszony jest gdzieś daleko w przyszłości, blada cera, zapadnięte policzki i lśniące włosy oraz nabrzmiałe usta sprawiają wrażenie istoty nieziemskiej, przybywającej z zaświatów. To właśnie wyraz twarzy, pąki kwiatów, mgła w tle tworzą aurę zjawiska nierealnego, ze snu wziętego.


wikipedia link

Sen, Pablo Picasso.

Artysta sportretował na tym obrazie swoja ukochaną Marie-Therese. W odróżnieniu od innych portretowanych kobiet, Maria była malowana zawsze z czułością. W czerwonym fotelu siedzi młoda, krągła kobieta. Ma zamknięte oczy i przechyloną głowę, dłonie luźno splecione na udach, sznur korali układa się swobodnie na linii ramion i dekoltu. Obraz utrzymany jest w ciepłej tonacji, a miękki i obły fotel harmonizuje pięknie z pulchnym ciałem śpiącej kobiety, z pewnością śniącej o czymś przyjemnym.


wikipedia link

Nocna mara, Koszmar - Heinrich Fussli.

wikipedia link

Kiedy rozum śpi budzą się demony, Francisco Goya

wikipedia link

Eloe z Ellenai, Jacek Malczewski.

wikipedia link