Wyidealizowana, nieziemsko piękna kobieta siedzi wśród gałęzi drzewa – oto portret żony artysty, prerafaelity. Wzrok kobiety zawieszony jest gdzieś daleko w przyszłości, blada cera, zapadnięte policzki i lśniące włosy oraz nabrzmiałe usta sprawiają wrażenie istoty nieziemskiej, przybywającej z zaświatów. To właśnie wyraz twarzy, pąki kwiatów, mgła w tle tworzą aurę zjawiska nierealnego, ze snu wziętego.


wikipedia link